ای جان محض از تن خاکی رها شده
از کیمیای عشق الهی طلا شده
با خون وضو گرفته به قصد نماز عشق
در این فریضه بر همگان مقتدا شده
احرام بسته در ره حجی خلیل وار
آنگاه در مناسک سرخش فدا شده
تمکین نکرده سلطه بیداد پیشگان
هر چند از این خطر هدف کینه ها شده
ای سر خط صحیفه اخلاص-ای حسین-
میثاق عشق با قلم تو ادا شده
راه تو از صباح ازل تا شب ابد
معیار انتخاب درست از خطا شده
بار امانتی که فلک را شکست پشت
بر شانه تحمل تو جابجا شده
عهد الست را که بلی گفت همچو تو؟
ای از سر ولا به بلا مبتلا شده
فروردین ۷۷
یکی از قله های مرتفع آفاق شعر نو که با شاهکارهای گرانسنگش در ترویج و شناساندن این ژانر ادبی نقش بسزائی داشت مرحوم مهدی اخوان ثالث بود .ایشان با زبان خاص خود و استیل منحصر به فردی که داشت آثار جاودانه ای از خود بجا گذاشت.این زبان منحصر به فرد و ممتاز حاصل سالها سوزاندن زیت فکرت و طبع ازمائی و گذشتن از مضایق زبانی و سنگلاخهای دشوار بود..لذا در این بین تجربه های ناموفقی را نیز اخوان داشته است.در یک دید کلی اظهار نظر در باره شعر اخوان و قضاوت کلی بدون در نظر گرفتن همه شعرهای ایشان و سیر تکاملی آثارش کامل نخواهد بود.بویژه اگر بخواهیم در این مورد خاص دستخوش گرایشهای ذوقی نشویم.از کتاب ارغنون تا آخرین کتاب اخوان یعنی ترا ای کهن بوم و بر دوست دارم یک مسیر قابل پیش بینی منحنی وار با قسمتهای شروع و اوج ،توقف و افول برای شعر اخوان فرا راه ما وجود دارد.
یکی از تجربه های ناموفق اخوان منظومه شکار است. منظومه شکار با آن لحن روائی و مقدمه ای که سعی می کند لحنی فلسفی به خود بگیرد به چند دلیل شکست می خورد و نه از سوی مخاطبان عام و نه از سوی خواص اقبالی نمی یابد
بحث در این باره خدای ناکرده نباید حمل بر جسارت به ساحت این شاعر بزرگوار انگاشته شود چرا که غث و سمین در شعر همه بزرگان ادب فارسی دیده می شود و اما مسئله این است که خود سرودن این منظومه استادی و مهارت ویژه ای می طلبد و از عهده هر شاعر متوسط و حتی خوبی خارج است.بحث ما بر سر اینست که چرا این شعر برغم واجد بودن همه خصلتهای شاعرانه نتوانسته است همسنگ دیگر شعرهای اخوان اقبال یابد.
.برای اینکه بطور گزیده و اجمالی بتوان علتهای آن رابررسی کرد و بطور جامع به ان پرداخت، دلایل خود را فهرست وار جمع بندی کرده و تک تک به موارد آن پرداخته می شود:و در نهایت نظر چند تن از بزرگان شعر در مورد این مجموعه ذکر می شود.
1.قالب نا مناسب چهار پاره
2.زبان توصیفی و تصنعی تحمیلی
3.اطناب و پرگوئی
4.مضمونی تکراری و غیر مرتبط با تحولات جامعه
5.جذاب نبودن در مقایسه با چهار پاره های مشابه
1.قالب نا مناسب چهارپاره
پر هایهو به جائی
پر می کشند
خیل پرندگان هراسان
بر شاخه ها سپیده و شبنم نشسته است
و این صدا
باید صدای برگی باشد
بر پله های سنگی ایوان!
< اگر خواهی از تو نپرسند، دیگران را زیر سؤال ببر.
< بنده نوازی کن، تا مراتب چاکری ترا بجای آرند.
< در سرزمین لال‌ها، هیچ‌کس کاری به استدلال‌ها ندارد.
< سانسور ناشیانه، حذف عقاید دیگران است؛
سانسور ماهرانه، جهت دادن به عقاید دیگران.
< دستی که برای ما دست نزند، به چکار آید؟
< باران برای خوشامد ناودان‌ها نمی‌بارد.