بهار بی تو

بهار بی تو غمم را هزار چندان کرد

چگونه می شود این زخم کهنه درمان کرد

گشود چون سر گیسوی ابر، دست نسیم

دو باره خاطر مجموع من پریشان کرد

دلم به رسم غریبان به یاد یار و دیار

نشست پای ضریح غروب و افغان کرد

لهیب فاجعه از هر کرانه می خیزد

کدام سحر عزا و نشاط یکسان کرد ؟

درخت ها همه تاراج نامه ایست حزین

چمن،حکایت آن غارتی که طوفان کرد

رهین منت اشکم که شرح درد مرا

به واپسین دم دیدار با تو آسان کرد

هوای روی تو با باده هم نرفت از سر

نمی شود پس ابر آفتاب پنهان کرد

در اشک و آه به سر می شود شبم،راثی

ببین چه با من سر گشته سوز هجران  کرد

بهار ۱۳۷۵