وب خوبی داری بهت تبریک میگم امیدوارم همین طور وب نویسی رو ادامه بدی.
طرح
به جز آذرخش بی صبر کسی از درون آشفتهء او خبر نیارد به چه فکر می کند ابر؟ فروردین 88
به جز آذرخش بی صبر کسی از درون آشفتهء او خبر نیارد به چه فکر می کند ابر؟ فروردین 88یسنده: شنبه 2 آبان1388 ساعت: 6:56سلام
وب خوبی داری بهت تبریک میگم امیدوارم همین طور وب نویسی رو ادامه بدی.نویسنده: شنبه 2 آبان1388 ساعت: 11:45نویسنده: شنبه 2 آبان1388 ساعت: 14:48اگر تو سبز تر وجاری تر بباری رعد وآذرخش بپای تو نخواهند رسید ..شعر ی زیبا ومضمونی دلنشین بود
................
همدم صمیمی اندیشمندم ســــــــلا م.....
.............................
در نیمه را پاییز که هنوز گرما دست از سرمان برنمی دارد ...از کرانه های خلیج فارس
تا نخلستانهای باسخاوت جنوب وقتی با پیامت دلنشینت از باغ با طراون وسر سبز
اندیشه ات دریچه ای به خلوت تنهاییم میگشایی....دل وجانم تازه میشود.عشق
وامید در قلبم شکوفا وانگیزه رویش وتعالی ونو اندیشی در شعر هایم بیشتر می گردد
قدم وقلمت همیشه ی ایام سبز ومعطر..دوستیت پایدار
دلِ آزاده ی خو درا به دلــــــم بند بزن
مثل گل باش و به روی همه لبخند بزن
هرکجا...هر قفسی بود...بیا در باشیم
دوشقایق...دوهم آوا....دو کبوتر باشیم.....هاشمی زا ده.نویسنده: شنبه 2 آبان1388 ساعت: 21:8سلام
فکر بدیعی و سروده منثور زیبائی است .
دراین فاصله بازدید از وبلاگ جنابعالی خواستم از این سروده منثور یک دوبیتی بسرایم
در وبلاگ من گزینه شعر سرائی آنلاین را کلیک فرمائید و یک نگاهی بیاندازید . نویسنده: شنبه 2 آبان1388 ساعت: 21:49سلام جناب راثی پور
خیلی جالب بود. این روز ها شعر های جدید زیاد می خوانم.اما ایده ای قدیمی با طرحی جدید بی نظیر بود.
همان حکایت ابر و باران و برق اما روایتی جدید.
فقط کلمه خبر نیاردکمی ذهن منو به خودش مشغول کرد.
به نظر شخصی بنده فکر می کنم خبر نیاورد یا خبر نمی آورد کمی جالب تر است.
همیشه سلامت و برقرار باشیدنویسنده: شنبه 2 آبان1388 ساعت: 23:34سلام محمدرضا جان
ابر به همون چیزی فکر می کنه که من فکر می کنم
منتها من همون آذرخش رو هم ندارم
حالم زیاد خوش نیست بعدا برمی گردم و مطالب دیگرت رو هم می خونم.
همیشه برام آموزنده هستن.
زنده باشینویسنده: یکشنبه 3 آبان1388 ساعت: 0:13سلام...
دوست من..با خیال آبی شعر به روزم..سر بزن شاید خیال تورا رنگ کنم آنجا...
منتظرم و ممنوننویسنده: یکشنبه 3 آبان1388 ساعت: 0:15جناب راثی پور
سلام و تشکر
ایراد که ندارد یک زمانی این دو بیتی را پست نمایم
البته جمله کوتاه با تشکر از جناب راثی پور را به همراه هم دارد .؟نویسنده: یکشنبه 3 آبان1388 ساعت: 9:28سلام
به باران هایی که خواهد گریست
به زمین های تشنه ای که سیراب خواهد کردنویسنده: یکشنبه 3 آبان1388 ساعت: 10:4کلاه از سر بردارید !
مقاله ای از مازیار نیستانی پیرامون شعر محسن کاشانی .
" آفریدگاران فروتن شعر " به روز است .نویسنده: یکشنبه 3 آبان1388 ساعت: 20:46سلام بر جناب راثی پور عزیز
از همه لطفتون به این حقیر سپاسگذاری مجدد.
در خزانی که همه مرگ طبیعت را به نظاره نشسته اند,گلی رویانده ام از غزل,که امید است به بویش گل را در خاطر عزیزتان زنده کند.
منتظر حضور پر مهرتوننویسنده: یکشنبه 3 آبان1388 ساعت: 20:55سلام .
شعرزیبایی بود.
من بعد مدتها به روزم کردم...
تشریف بیارید...نویسنده: یکشنبه 3 آبان1388 ساعت: 22:8سلام
می توان هزاز دلیل آورد که صفت صبر صفت خوبی برای آذرخش نیست و هزار دلیل دیگر که اتفاقا صفت مناسبیست ! ولی کاش غیر از این را می آوردی چون واقعا طرح قشنگ و موجزیست! خصوصادرون آشفته و فکر کردن ابر ، همگی حکایت از اندیشه ی والای شاعر دارد !
درود و بدرود!نویسنده: دوشنبه 4 آبان1388 ساعت: 1:50سلام .
ممنون از لطفتان ... البته من در خیالم فقط سعی کردم آینه ی حضرت بشوم ...
و البته تر همین هم مستعد اعتماد به نفس زیادی ست _که ما داریم !_
...
طرح خیلی زیبایی بود ...
یاحقنویسنده: دوشنبه 4 آبان1388 ساعت: 11:9سلام
ممنون از پیامتان
طرح جالبی برای یک شعر است اگر آن را ادامه بدهی و چند جمله یا بیت به ان بیفزایی
موفق باشیدنویسنده: دوشنبه 4 آبان1388 ساعت: 12:52سلام.
از نگاه محبت آمیزتان متشکرم. من همیشه شاگرد بوده ام و تا همیشه نیز چنین خواهد بود.
به هر حال مهم این است که "به چه فکر می کند ابر"نویسنده: دوشنبه 4 آبان1388 ساعت: 12:54ابرم ، چه تیره ، چه انبوه ، چه بی مکان
ابرم ولی باران نمی شومنویسنده: سه شنبه 5 آبان1388 ساعت: 1:20و به گواهی آذرخش درون ابر پر از صدای فریادی است که می غرد در درون
و جرقه های اندیشه که می جهد چون نور
...............................................................
سلام :
هر چند کوتاه اما بسیار زیبا بود و خبال انگیز
در پناه حق باشید نویسنده: سه شنبه 5 آبان1388 ساعت: 14:22سلام
اگه جای نیارد و خبر عوض بشه قافیه هم پیدا می کنه؟
به جر اذرخش بی صبر
کسی از درون آشفته او نیارد خبر
به چه فکر می کند ابر
ببخشید فضولی کردم
موفق باشید
سلام.ممنون از حضورتان.در اون صورت وزن شعر می شکندنویسنده: سه شنبه 5 آبان1388 ساعت: 15:54امروز دانشگاه آزاد واحد جنوب هم شلوغ شد
تا دانشجوها هرچه بیشتر آماده 13 آبان بشن
برادر مرکزی
جنوبیم باهاته...نویسنده: سه شنبه 5 آبان1388 ساعت: 16:20سلام و درود بر محمد رضای عزیز
خدا قوت
از تشریف فرمایی و زحمتی که کشیدید بسیار ممنون
راستش بنده اصلاً شاعر که نیستم هیچی ، شعر گفتن رو همین چند هفته گذشته همینطوری شروع کردم. شاید ادامه دادم
از لطفی که کردید دوباره تشکر می کنم
التماس دعانویسنده: سه شنبه 5 آبان1388 ساعت: 17:26سلام جناب راثی پور عزیز
ممنون که سر می زنید و خبرم می کنید
به جز آذرخش بی صبر
کسی از درون آشفتهء او خبر نیارد
به چه فکر می کند ابر؟
شعر نیمایی زیبا و دلنشین و محکمی بود.درود بر شما...
ممنون و موفق باشیننویسنده: چهارشنبه 6 آبان1388 ساعت: 1:46بس که می ترسم از جدایی ها ××× می گریزم ز آشنایی ها
روز شادی همه کس یاد کنند از یاران*یاری آنست که ما را شب غم یاد کنند .چند وقتی بود از علیرضا خورشیدنام نویسنده وبلاگ خورشید 85 (کلیک کنید ) و مسئول خبرگزاری پانا دفتر استان یزد خبر نداشتم و روز گذشته در خیابان او را دیدم . پس از سلام و احوالپرسی مطلع شدم ترکشهای انتخابات متاسفانه به او هم اصابت کرده و مصداق این شعر که : شب اگر با مسیح در فلکی مورد تهمتی اگر ملکی به دلایل واهی از ادامه فعالیت در خبرگزاری پانا باز مانده است . قابل توجه اینکه در مدت فعالیت او در خبرگزاری پانا چندین مرتبه استان یزد حائز رتبه کشوری شد و با رفتن او چندین نفر از خبرنگاران زبده این خبرگزاری نیز به نشانه اعتراض همکاری خود را به پایان رساندند و توضیحاتی که داد این شعر به یادم افتاد که : بستند پای ما و شکستند بال ما سنگ است آن دلی که نسوزد برای ما . به هر حال برای این خبرنگار ارجمند آروزی موفقیت دارم و امیدوارم انشا الله مشکلاتش زودتر حل شده و مجددا شاهد حضور وی در عرصه رسانه های استان یزد باشیم . خمیر مایه دکان شیشه گر سنگ است عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهدنویسنده: چهارشنبه 6 آبان1388 ساعت: 12:51با وجود اختصار شعرتون بسیار گویا و خوب بود و حکایت از جوشش آنی ضمیرتان داشت
سبز باشید و آزادهنویسنده: چهارشنبه 6 آبان1388 ساعت: 14:28سلام استاد
ممنون از حضورتون و راهنماییتون.
سر بلند باشید.نویسنده: چهارشنبه 6 آبان1388 ساعت: 18:27سلام
با
نافع است یا دغل
به روزم
پایدار باشی و سرافراز نویسنده: چهارشنبه 6 آبان1388 ساعت: 22:29بخوانید و خودتان قضاوت کنید:
________حین تجاوز میگفت دارم رایت را پس میدهم!نویسنده: چهارشنبه 6 آبان1388 ساعت: 23:6سلام راثی پور عزیز
شعر کوتاه و زیبایی بود
من هم بعد از مدتها با شعری به روز شدم.
خوشحال میشم که نقد و نظراتت رو بدونمنویسنده: پنجشنبه 7 آبان1388 ساعت: 1:23باز هم نبض خیابان همه جا
چشم در راه دل یاران شد
باز هم بغض خداوند شکست
اشک او زمزمه ی آمدن باران شد
لحظه ای باز به فتوای دلت گوش بکن
که پر از واژه ی زیبای رهایی شده است
نازنین،هم نفسم باش
بیا با گل و مهتاب ،به همخوانی من
که در این شهر غریب
من شدم راوی سرسبزترین قصه ی تو
تو شدی یار دبستانی من
به دل عاشق سهراب قسم
و به چشمان ندا
که در این قحطی با هم بودن
باز هم ما همه با هم هستیم
و به آواز شقایق سر گلدسته ی آزاد شدن دل بستیم
سوگواران همه اینبار غزلخوان شده اند
همصدا با دل یاران شده اند
کوله ات را پر از ایثار بکن ،چند شبی
در دل گرم خیابان،همه مهمان شده اندنویسنده: جمعه 8 آبان1388 ساعت: 6:14سلام جناب رائی پور عزیز
طرح زیبا و توفنده ای بود.
با تصویری که در ذهنم ساخته شد چنین اندیشیدم که آذرخش با آن خطوط شکننده اش مانند شکاف هایی است که در کیسه ی احساسات ابر ایجاد می شود و دیگر ابر را یارای نباریدن نیست. مانند بغض انسان که گاه با فریادی می ترکد (ترک برمی دارد) و چشم می بارد.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد