1
چون برق می درخشد و خاموش می شود
تصویر غنچه ای که در این صبح سوزناک
با دستبرد باد فراموش می شود!
2
چون اژدها که بر سر گنجی دهد کشیک
با باور خرافی خود خو گرفته است
غافل که مغز منجمدش بو گرفته است!
3
خفّت زین را نکرده است تحمل،
اسب چموشی که تن سپرده به شلاق
تا بکند طاقت مربّی خود طاق!
4
از صفای صبحدم چه می دهی شعار؟
تو که چشم وا نمی کنی
بی شماتتی به ساعت شماطه دار!
سلام و عرض ادب و احترام.
خواندم و بسیار محظوظ شدم. به سبک خودتان و با ظرافتهای خاص خودتان.
دست مریزاد.
سلام جناب دکتر راثی پور
همه زیبا و خواندنی
به ویژه اولی و دومی که عالی بودند.
زنده و پاینده باشید.
سلام
سه گانی ها زیبا و تامل برانگیز بودن
سلام و عرض ادب اقاى دکتر ارجمند
هر 4سه گانى زیبا و قابل تامل هستند
یک و دو زیباتر و پر بارتر و قابلیت بالاترى دارند
قلمتان همیشه نویسا
سلام.
تصویرهای هر چهار سه گانی زیبا هستند.
اما به نظرم فقط سه گانی اول فرم و زبان مناسب تری پیدا کرده.
(چون) و (دهد کشیک) در سه گانی دوم به زبان لطمه می زنه.
..
در سه گانی سوم وقتی در مصراع اول حرف (را) آوردید چرا مصراع سوم نباید حرف (را) داشته باشد؟
(تا بکند طاقت مربی خود را طاق)
..
به نظرم اینکه به ضرورت وزن قرار باشد نظم مصراع ها به هم بخورد و زبان از حالت طبیعی و روزمره ی شاعر بیرون بیاید لطمه زننده میشه.
..
زنده باشید
سلام بر دوست عزیز.ممنون از نظرهایتان
خدمتتان عارضم که نباید چندان اصراری داشته باشیم که حتما حرفمان را بر روال نثر بنویسیم و فعل آخر جمله و فاعل اول جمله باشد در این صورت چه نیازی به نوشتن شعر داریم؟شاعر این اختیار را دارد که بنا به ضرورت وزن کلمات را پس و پیش کند و این حرف شاعر است که به نوشته اهمیت می دهد نه ترتیب و توالی نوشتن .
گاهی خود پس و پیش کردن کلمات و بهم زدن نحو جمله به خاطر تاکید بر کلمه مد نظر شاعر است
بنده هم می دانم که فصاحت اقتضا می کند که نحو جمله در سرجایش رعایت شود ولی این وحی منزل نیست که دست و پای خودمان را ببندیم و قالبی فکر کنیم.بلاغت هم اقتضا می کند نحو جمله را طوری بچینیم که افاده معنی به بهترین نحو صورت بگیرد
ظاهرا اختلاف سلیقه من و شما بسیار زیاد است .بنده حاضر نیستم به خاطر یک را که به قرینه لفظی حذف شدنش حس نمی شود وزن را بهم بزنم.
سلام
لذت بردم
سپاس