عبادات و طاعات قبول درگاه حق
کجائی ای به تو آرام جان خسته دلان
به بوی زلف تو آشفته روزگارانند
غزل بسیار زیبایی بود خدا رحمتش کند
سلام و ممنون از لطف همیشگی شما
مرحوم جواد کناره چی متخلص به آذر از اساتید طراز اول و بنام شعر تبریز بود که متاسفانه بنده توفیق بهره گیری از دریای فیض ایشان را نیافته بودم ولی از طریق استاد عابد که افتخار تلمذ در محضر ایشان را داشتم با گوشه ای از کمال و دانش آن شاعر بزرگوار آشنا شده ام.ایشان در طرز هندی از اساتید مبرز بود ،علاوه بر این تصنیفهای جاودانه ای آفریده است که از جمله آنها تصنیف "ز سکوت سرد زمان"است که توسط استاد شجریان اجرا شده و تصنیف "ای پدر "که توسط استاد شهرام ناظری در سوگ آیت الله طالقانی مورد اجرا قرار گرفته.
ایشان بدلایلی جلای وطن کردند و در زمستان سال 1379 در آلمان رخ در نقاب خاک کشیدند که به همین مناسبت ویژه نامه ای در باره ایشان تهیه کردم که در نشریه شمس تبریز در خرداد1380 به چاپ رسید.از مراتب فیض او همین بس که استاد عابد در قصیده ای به ماده تاریخ فوت ایشان سروده است که:
به هجری قمری گفت: جمله اهل ادب
"به ناله اند به سوگ کناره چی آذر"
غزلی از ایشان را بسیار دوست دارم که زینت تارنمای خود می کنم:
مرثیه
همین نه من،که به هر گوشه سوگوارانند
چو لاله هم نفس داغ خیل یارانند
به هم نوائیت ای مرغ حق در این شب تار
چکیده خون دل از نای ،حق گذارانند
به پای یاد تو ای سرو هرچه دامن و چشم
ز جوش اشک روان رشک جویبارانند
دریغ نامه ء سوگ ترا چو خامهء من
ز چاک ریش دل خسته اشکبارانند
به خون تپیده سپردی ره وفا و هنوز
ببین درین ره خونین چه رهسپارانند
ز پایداری منصور قصه کوته کن
که پایدار درین پهنه سر بدارانند
نشسته بر سر راه غروب تلخ عدم
در انتظار شبانگاه تیر بارانند
به بیکرانهء آفاق تیره دوخته چشم
به صبح روشن فردا امیدوارانند
چو گردباد ز حیرت به خویش می پیچم
که یکه تاز درین عرصه نی سوارانند
به حکم سابقه انبوه ابرهای سیاه
در ین کویر ،امیدآفرین بارانند
کجائی ای به تو آرام جان خسته دلان
به بوی زلف تو آشفته روزگارانند
بیابیا که به شاد آمد تو چشم به راه
نشسته در پس زانوی غم هزارانند.
مرحوم جواد کناره چی متخلص به آذر از اساتید طراز اول و بنام شعر تبریز بود که متاسفانه بنده توفیق بهره گیری از دریای فیض ایشان را نیافته بودم ولی از طریق استاد عابد که افتخار تلمذ در محضر ایشان را داشتم با گوشه ای از کمال و دانش آن شاعر بزرگوار آشنا شده ام.ایشان در طرز هندی از اساتید مبرز بود ،علاوه بر این تصنیفهای جاودانه ای آفریده است که از جمله آنها تصنیف "ز سکوت سرد زمان"است که توسط استاد شجریان اجرا شده و تصنیف "ای پدر "که توسط استاد شهرام ناظری در سوگ آیت الله طالقانی مورد اجرا قرار گرفته.
ایشان بدلایلی جلای وطن کردند و در زمستان سال 1379 در آلمان رخ در نقاب خاک کشیدند که به همین مناسبت ویژه نامه ای در باره ایشان تهیه کردم که در نشریه شمس تبریز در خرداد1380 به چاپ رسید.از مراتب فیض او همین بس که استاد عابد در قصیده ای به ماده تاریخ فوت ایشان سروده است که:
به هجری قمری گفت: جمله اهل ادب
"به ناله اند به سوگ کناره چی آذر"
غزلی از ایشان را بسیار دوست دارم که زینت تارنمای خود می کنم:
مرثیه
همین نه من،که به هر گوشه سوگوارانند
چو لاله هم نفس داغ خیل یارانند
به هم نوائیت ای مرغ حق در این شب تار
چکیده خون دل از نای ،حق گذارانند
به پای یاد تو ای سرو هرچه دامن و چشم
ز جوش اشک روان رشک جویبارانند
دریغ نامه ء سوگ ترا چو خامهء من
ز چاک ریش دل خسته اشکبارانند
به خون تپیده سپردی ره وفا و هنوز
ببین درین ره خونین چه رهسپارانند
ز پایداری منصور قصه کوته کن
که پایدار درین پهنه سر بدارانند
نشسته بر سر راه غروب تلخ عدم
در انتظار شبانگاه تیر بارانند
به بیکرانهء آفاق تیره دوخته چشم
به صبح روشن فردا امیدوارانند
چو گردباد ز حیرت به خویش می پیچم
که یکه تاز درین عرصه نی سوارانند
به حکم سابقه انبوه ابرهای سیاه
در ین کویر ،امیدآفرین بارانند
کجائی ای به تو آرام جان خسته دلان
به بوی زلف تو آشفته روزگارانند
بیابیا که به شاد آمد تو چشم به راه
نشسته در پس زانوی غم هزارانند.
نویسنده: سه شنبه 10 شهریور1388 ساعت: 15:7سلام
عبادات و طاعات قبول درگاه حق
کجائی ای به تو آرام جان خسته دلان
به بوی زلف تو آشفته روزگارانند
غزل بسیار زیبایی بود خدا رحمتش کند
سلام و ممنون از لطف همیشگی شمانویسنده: سه شنبه 10 شهریور1388 ساعت: 15:21salam.weblogetoon khoob bood.amoozande bood dar eine hal top.be webloge mana sar bezanidنویسنده: سه شنبه 10 شهریور1388 ساعت: 15:44کجائی ای به تو آرام جان خسته دلان
به بوی زلف تو آشفته روزگارانند
بیابیا که به شاد آمد تو چشم به راه
نشسته در پس زانوی غم هزارانند......
زیبا ...
دل چسب ...
دوست داشتنی
با اثری از اریش فرید ....نویسنده: سه شنبه 10 شهریور1388 ساعت: 16:22درود بر شما
وبلاگ زیبایی دارین.خوشحال میشم که به وبلاگ من هم یه سر بزنید.
موفق باشید.نویسنده: سه شنبه 10 شهریور1388 ساعت: 17:25سلام
راثی جان
من تقریبا هر روز یا یک روز در میان پست جدید روی پست قبلی میارم .
راستی به این نشانی که میگم یک سری بزن
شاعر جوان با شیوائی وصف نشدنی شعر میسراید
تازه ارادت خاصی هم به من پیدا کرده و تا اینجا اشعار ی هم برایم سروده مثل
استاد سخن / آذرین / واین آخری هم که گل کاشته
نشانی : http://beautylark.blogfa.com
thanks a lotنویسنده: سه شنبه 10 شهریور1388 ساعت: 18:39سلام جناب راثی‌پور
هنوز روزی را که استاد شجریان به تبریز آمده بودند تا در سالروز وفات مرحوم آذر در مقبره و دانشگاه سخنرانی کنند، خوب به خاطر دارم و چه روزی بود آن روز...
زنده باد شما و پاینده باد یاد استاد آذرنویسنده: سه شنبه 10 شهریور1388 ساعت: 19:10غزل بسیار زیبایی بود خدایش بیامرزاد . آیا از ایشان کتابی هم چاپ شده است ؟
آقای فردی قرار بود دیوان ایشان را چاپ کند ولی تا به حال موفق نشده است.نویسنده: سه شنبه 10 شهریور1388 ساعت: 22:53سلام استاد
ممنون از بابت معرفی این شاعر گرانقدر . غزل ایشان آدمی را به یاد این غزل حافظ می اندازد:
غلام نرگس مست تو تاجدارانند ........ خراب باده لعل تو هوشیارانند
ترا صبا و مرا آب دیده شد غماز........ وگرنه عاشق و معشوق راز دارانند....
ایام به کامنویسنده: چهارشنبه 11 شهریور1388 ساعت: 11:19سلام. طاعات مقبول.
باز هم معرفی شایسته ای دیگر. ممنون بابت این آشنایی. روحشون شاد. انتخاب زیبایی بود. این روزها خبر بد دیگری از رفتن یکی دیگر از ذخیرهای ادب پارسی معاصر "شفیعی کدکنی" شنیدیم. امیدوارم هر چه زودتر به دامن وطن برگردن. وقتی خبر رفتنشونو شنیدم یاد این شعرشون افتادم که بعد این روزها در وبلاگها دیدم این حس یه حس مشترک بوده:
به کجا چنین شتابان؟
گون از نسیم پرسید
دل من گرفته زینجا
هوس سفر نداری
ز غبار این بیابان
همه آرزویم اما چه کنم که بسته پایم
به کجا چنین شتابان؟
به هر آن کجا که باشد به جز این سرا سرایم
سفرت بخیر اما! تو و دوستی خدارا
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی
به شکوفه ها به باران
برسان سلام ما را!
سبز باشید
از لطف همیشه شما ممنونم.نویسنده: چهارشنبه 11 شهریور1388 ساعت: 14:42استاد عزیز ایا شاعر بزرگوار کتابی هم چاپ کرده بود یا خیر؟ اگر کتابی داشته باشد محبت کرده و ان را معرفی کنید. یکی از خسرانهای روزگار ما این است که ما دسترسی به کتاب ادیبان خود نداریم و می گوییم که ادیب نداریم
سلام.ایشان بدلیل زندگی پریشانی که داشته فرصت جمع آوری اشعار خود را نداشته و تعدادی از شعرهایشان در تذکره ها به چاپ رسیده است.آقای فردی یکبار گفته بود که روی دیوان اشعار او کار می کند ولی حقیقتش را بخواهید از دست ایشان بر نمی آید که مایه و پایه این کار را ندارد.نویسنده: چهارشنبه 11 شهریور1388 ساعت: 22:58اسلام باتوجه به محتوای وبلاگ شما و مهارت شما در نوشتن وبلاگ از شما درخواست میکنیم به ما کمک کنید تالینک باکسی راکه طراحی کرده ایم به برترین لینک باکس وبلاگ نویسان پرمحتوا تبدیل کنیم که بااین کار پس از مدتی شاهد افزایش امار وبلاگ خواهید شد. بیاید تاماهم باهم قدرت و کاراییمان را نشان دهیم باتشکر وبلینکنویسنده: پنجشنبه 12 شهریور1388 ساعت: 0:25سلام گرانمایه دوست صمیمی جناب رانی پور
یاد بزرگان کردن به خیر خود نمونه بزرگی وصداقت است یاد شادروان آذر به خیر
وآن شعر دلنشینش
......................
طاعات وعبا دات زلال ومعطر وخالصانه تان مقبول حق
...............
خوش آمدی به خلوت تنهاییم عزیز...عطر گل محبت وصمیمیت
ودوستی هدیه وارمغانم آوردی مهربان....دوستیت پایدار ...همسفر
همدل. گل شکفتم از بهاری آمدنت در این فصل عطش.چشــــمه ی
زلال دوستیت در زمین تشنه دلم پیوسته جاری....
من به قربانت که یادم میکنی.....باز می آیی وشادم میکنی
در هوای غربتم پر می زنی......مثل گل می آیی ودر میزنی
...........
به فرموده همه معصومین ما سه نوع روزه داریم..1...روزه عام که ارزش چندانی ندارد .وفقط انسان نمیخورد ونمی آشامد..ولی چشم وزبان وگوش او ودل او آلوده به محرمات است...2...روزه خاص...که علاوه بر نخوردن ونیاشامیدن چشم وگوش وزبان نیز در کنترلند وآلوده به محرمات نیستند..این روزه امتیاز خیلی بالا یی دارد...3..اما
روزه خاص الخاص..که علاوه بر محسنان روزه خاص دل انسان نیز از خیال گناه به دور است ودل نیز روزه است که این با ارزش ترین روزه است..خدایا به فضلت ما راهم
فضیلت روزه خاص الخاص عنایت فرما....وقدر دان شب قدرتنویسنده: پنجشنبه 12 شهریور1388 ساعت: 10:36درود
سپاس، زیبا بود
پروردگار بیامرزدشان
شاد و پیروز و تندرست و سبز و نویسا باشید
بدرودنویسنده: پنجشنبه 12 شهریور1388 ساعت: 16:45این روزها اشعار مختلفی رو از شعرای قدیمی میخونم که عجیب متناسب با زمان حال به نظر میرسه.نمیدونم این پشتوانه تاریخی درد و رنج و مبارزه و تلاش بالاخره کی میخواد به سرانجام برسه.بالاخره کی میاد که کوله بارو زمین بذاریم, دستمون رو سایه بون چشم کنیم, به راه پرفراز و نشیب پشت سر یه نگاهی بندازیم و یه نفس آسوده بکشیم که " هی بچه ها بالاخره ما هم به آزادی رسیدیم".نویسنده: جمعه 13 شهریور1388 ساعت: 1:35شعری را که نقل کرده بودید، خواندم و بسیار لذت بردم: عالی بود!
از بابت وقتی که صرف کردید و مرا نیز در لذت خود شریک نمودید، بسیار سپاسگزارم!
زنده و پاینده بادنویسنده: جمعه 13 شهریور1388 ساعت: 6:8سلام گرامی
ممنونم از اینکه در اختیار دوستان هم قرار دادید...
واقعا دست شما درد نکند
از شعرتان هم ممنونم که احتمالا بداهه بوده
راستی همسایگی با شما برایم افتخار استنویسنده: جمعه 13 شهریور1388 ساعت: 10:41سلام.
خوبین؟
ممنونم که بهم سر میزنید.
من تخلص آذر
رو خیلی شنیدم اما هنوز نمی دونم اون شاعری که مد نظر من هست همینه یا نه!!!
اما شعر زیبایی بود . هم قافیه با شعر حافظ:
............................../که در یمین و یسارت سوگوارانند.نویسنده: جمعه 13 شهریور1388 ساعت: 18:35سلام
"سیاست تعطیل" این آخرین نوشته سیاسی من است
منتظرم
والعاقبة للمتقیننویسنده: شنبه 14 شهریور1388 ساعت: 1:41سلام دوست عزیز همیشه وقتی به وبلاگهای ادبی و فرهنگی میام لذت میبرم چون شعر و سخنهای شیرین گفتن کار انسانهایی با دلهای پاکه و میتونی اون پاکی رو برای مدتها تو دلت حس کنی موفق باشی نویسنده: شنبه 14 شهریور1388 ساعت: 15:21خیلی خوشحالم که ایجوری خشکل می نویسی.باعث افتخار منه که بازم
بیایو نظر بدی.نویسنده: شنبه 14 شهریور1388 ساعت: 17:51بازم سلام دوست خوبم
باز هم به جهت تاخیرم عذر میخواهم.
یاد کردید از استاد جواد آذر وتصنیف زیبای ز سکوت سرد زمان که از تصنیف های بسیار بسیار مورد علاقه من بوده و هست و خواهد بود و همیشه این تصنیف از استاد ورد زبانم است و بی شک استاد شجریان آن را بی اندازه زیبا مثل بقیه کارهایشان در دستگاه ماهور و در مجموعه سروچمان اجرا کرده اند.روح استاد آذر شاد و یادشان گرامی باد و سایه استاد شجریان هم بر سر هنر موسیقی سنتی این مرز و بوم مستدام باد...
هر دمی چون نی از دل نالان شکوه ها دارم
روی دل هر شب تا سحرگاهان با خدا دارم
------------------------------------------------------
کجائی ای به تو آرام جان خسته دلان
به بوی زلف تو آشفته روزگارانند
بیابیا که به شاد آمد تو چشم به راه
نشسته در پس زانوی غم هزارانند
بسیار غزلی زیبا بود و دلنشین.درود بر شما که یادی کردید از این استاد بزرگ.
ممنون و موفق باشیننویسنده: شنبه 14 شهریور1388 ساعت: 18:34کجایی ای به تو آرام جان خسته دلان
به بوی زلف تو آشفته روزگارانند
دست مریزادنویسنده: شنبه 14 شهریور1388 ساعت: 21:36سلام دایی محمد ...
دلمون براتون تنگ شده اگه وقت کردین حتماً بیاین.
وبلاگتون هم حرف نداره بیسته بیست...
اگه وقت کردین به وبلاگ منم یه سری بزنین خوشحال میشم..
ببخشین مزاحمتون شدم
راستی این لینک مخصوص شماست :
http://targetover.blogfa.com/post-11.aspx
اینم آدرس کامل:
Www.targetover.blogfa.comنویسنده: شنبه 14 شهریور1388 ساعت: 23:9ممنون از اینکه قابل دونستین و اومدین و بازم ممنون که تو پیونداتون گذاشتین
راستی مامانم براتون مطلب فرستاده بود خوندین؟نویسنده: یکشنبه 15 شهریور1388 ساعت: 2:19دمتان گرم و نفستان مستدام و قلمتان نویسا باد جناب رائی پور، که این چنین بزرگان شعر و ادب را به دوستدارانش می شناسانید. غزل زیبایی را هم انتخاب نموده اید. به ویژه از دو بیت آخر خیلی لذت بردم که فرمود:
کجائی ای به تو آرام جان خسته دلان
به بوی زلف تو آشفته روزگارانند
بیابیا که به شاد آمد تو چشم به راه
نشسته در پس زانوی غم هزارانندنویسنده: یکشنبه 15 شهریور1388 ساعت: 11:44تمامی الفاظ جهان را در اختیار داشتیم و آن نگفتیم که به کار آید چراکه تنها یک سخن،یک سخن در میانه نبود (آزادی )ما نگفتیم تو تصویرش کننویسنده: یکشنبه 15 شهریور1388 ساعت: 11:52مرسی از انتخابتان و نوشته هاتان استاد!
یادکردن از بزرگان در این ایام که از هر تریبونی برای تخریب و بدگویی استفاده می شود توفیقی است که نصیب هرکسی نمی شود
البته این دو تصنیف را که ظاهرن خیلی هم قدیمی اند نشنیده ام
اما غزل خیلی چسبید!
قلمتان مانا و سبز باد. درود...
تابعد...نویسنده: یکشنبه 15 شهریور1388 ساعت: 12:18سلام
ممنون از انتخاب های زیباتون و غزل دلنشینتون.لذت بردم...
در ضمن سپاس از لطف حضورتوننویسنده: یکشنبه 15 شهریور1388 ساعت: 13:42سلام
متاسفانه ما مفاخر شهر خودمان را هم بدرستی نمی شناسیم
اینکه شعر به سکوت سرد زمان از ایشان بوده حتماً شاعر در آشنایی بوده اند و غزلی که شما انتخاب کرده اید هم تاثیر گذار است
سر فراز باشیدنویسنده: یکشنبه 15 شهریور1388 ساعت: 14:17درود
به "مجلس ضربت زدن" نگاهی بیندازید
شاد و پیروز و تندرست و سبز و نویسا باشید
بدرودنویسنده: یکشنبه 15 شهریور1388 ساعت: 17:46سلام جناب آقای راثی پور :
امیدوارم روزگارتان به نیکی باشد .باب آشنایی بنده با شما ،توسط استاد آذرین گرامی باز شد و خوشحالم از این آشنایی .مطالب و اشعارتون تا جایی که خواندم
فوق العاده بودند .از اینکه به معرفی و یادآوری اهالی ادب می پردازید بسیار ممنون
در پناه حق نویسنده: دوشنبه 16 شهریور1388 ساعت: 0:6سلام جناب آقای راثی پور :
از محبتتان مانند همیشه ممنونم مستحضرید که بنده در سایت مردمی سده لنجان فعالیت دارم ایا اجازه می دهید برخی از مطالبتان با نام خودتان زینت ان سایت شود با تشکر بسیار ارادتمند مسعود ناظم رعایانویسنده: دوشنبه 16 شهریور1388 ساعت: 10:44سلام - خدا رحمت کنه این آقای جواد کناره چی رو . اگر حتی فقط همان تصنیف به سکوت سرد زمان را هم سروده بود برای بزرگی شان کافی بود . این قصیده هم که نور علی النور است . شاد باشیدنویسنده: دوشنبه 16 شهریور1388 ساعت: 18:48درود بر شما
وبلاگ زیبایی دارین.
شعر روح نوازی رو واسه وبتون انتخاب کردید
نوشته های خودتونم که عالین
مرسی از استاد آذرین که شما عزیزان رو به من معرفی کرد
خوشحال میشم که به وبلاگ من هم یه سر بزنید.
موفق باشیدنویسنده: دوشنبه 16 شهریور1388 ساعت: 22:10سلام عمو جان امیدم
وبلاگتون بسیار زیباست و این زیبایی را مدیون گرمی شعرها و مطالب شماست
درسته درک شعرتون برای یکم سخته ولی ذهمون قدر که درک می کنم برام کافیه خسته نباشید.
راستی اگه قابل دونستین به وب منم بیاین
مرسینویسنده: دوشنبه 16 شهریور1388 ساعت: 22:17ببخشید مزاحم شدم یه لینک جالب پیدا کردم گفتم به شما هم بدم :
http://javadakar.blogfa.com/post-4398.aspxنویسنده: دوشنبه 16 شهریور1388 ساعت: 23:28سلام
به روزم باشعر و کاریکاتور های جالب با عنوان :
((((((((((((((((((((((((((من اعتراف میکنم ))))))))))))))))))))))))))))))
من اعتراف می کنم به انقلاب مخملی
به کودتای موسوی علیه بیت رهبری
من اعتراف می کنم که خاتمی منافق است
و شیخ هم طبیعتا خرابکار و فاسق استنویسنده: سه شنبه 17 شهریور1388 ساعت: 15:19من هم این غزل زیباازمرحوم (کناره چی)راتقدیم شماودوستان می کنم:
به کوردل،نظردیده ورچه کارکند؟
به شوربختی در یا،گهرچه کارکند؟
زسیربهره چه یابدخدنگ پرتابی؟
سفربه مردم شوریده سرچه کارکند؟
گرفتم آنکه شدی باد،درسبک پو یی
بلاچوبال گشاید،حذرچه کارکند؟
جزآنکه سربه خط سرنوشت بسپارد
دلم به دام قضاوقدرچه کارکند؟
تلاش سودنبخشدبه فتنه سازی بخت
چوپای بندفتدمرغ،پرچه کارکند؟
به غنچه ای که زسودای دل فسردچومن
دم مسیح نسیم سحرچه کارکند؟
ازاین ستم که گهرپای بندسنگ آمد
به خون خویش نغلطداگرچه کارکند؟
مریدصائبم آذر!ازاین دقیقه ی نغز
(قضاچوتیغ برآرد،سپرچه کارکند.)نویسنده: سه شنبه 17 شهریور1388 ساعت: 15:36درود رفیق
به سکوت محکوم نخواهم شد تا نفس هست باید گفت .............!!!!
..................................................................................!؟
به صلیب صدا مصلوب ام ای دوست
تو گمان مبری مغلوب ای دوست
شرف نفس من اگه شد قفس من
به سکوت تن ندادم تا نمیرم بی کفن!؟
وقتی گفتن یه گناه بود
مثل دیدن یا شنیدن
معنی آوازم این بود
ته بن بست داد کشیدن
وقتی حتی توی خلوت
فکر آزادی قفس بود
گفتنی ها رو می گفتیم
اگه فرصت یه نفس بود
به گناه صدا به جرم گفتن
اگه روی صلیب ویرون شدم من
تو شبهای سکوت فریاد من بود
ته جنگل خواب بیداری یه روز بود
از غروب ترس تا صبح موعود
تیغ خشم خلیفه برقلب من بود
در عذاب تشنگی گم
حسرت من بوی گندم
بر دلم داغ شقایق
از عذاب تلخ مردم
از کسی که مثل بختک
تو شب هام اندخته سایه
یه سوال ساده کردم
نفرت من شد گلایه
دوست من
متولد ماه مهر در امتداد راه............... پیش می رود
منتظرتان هستم./ پیروز باشیدنویسنده: سه شنبه 17 شهریور1388 ساعت: 17:4سلام:
باتشکرازحسن انتخاب شماواستادعز یزمان جناب رائف همراه باغفران ورحمت الهی
برای مرحوم آذر.نویسنده: شنبه 11 مهر1388 ساعت: 16:51سلام اقای راثی پور
ممنون که یادی از این بزرگوار کردی.زنده باشی
یا علی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد