.

.

.

.

تنهائی



ای عصر ملول جمعه دریاب

تنهائی گامهای عابر را

تنهائی آنچه را نمی یابد

در خالی صندلی هر کافه


آنجا که به جستجوی یک منجی

دستان کرختش را

از لجه انزوا کشد بیرون


این روح غریق موج تنهائی

چسبیده به میز و صندل کافه

چسبیده به تخته پاره در طوفان


زمستان ۷۱

نظرات 2 + ارسال نظر
husenarzu سه‌شنبه 8 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 12:05 ق.ظ

selam dadash.yasha chokh yasha.menim sefem chokh chokh gozel.sag ol var ol ve selamet yasha.Dr Jan.

فرزانه پنج‌شنبه 10 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 08:14 ق.ظ http://www.elhrad.blogsky.com

نمی دانم ... نمی دانم کسی هست ؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد